تکبیره الاحرام:

بلند کردن دستها تا گوشها - یا تا نزدیک صورت - بدین ترتیب که با گفتن تکبیر حرکت دستها شروع شود وس از رسیدن دستها به محاذات گوشها تکبیر تمام شود - وان گاه دستها را پایین بیندازند. در این حات تمامی انگشتان - حتی شست - را به یکدیگر چسبانیده و هنگامی که دستها را بلند کنند کف آنها را رو به قبله قرار میدهند.

 قیام:

- قرار دادن دستها روی رانها محاذی دو زانو ( ونه در کنار رانها).

- صاف قرار دادن هر دو پا محاذی یکدیگر ( طوری که یکی از دیگری جلوتر یا عقبتر نباشد) رو به قبله.

- فاصله دادن میان پا ها به اندازه سه انگشت باز یا یک وجب.( زن چنین نمی کند _ بلکه پاها را به هم می چسباند).

- سنگینی بدن را به طور یکسان بر هر دو پا انداختن.

- به موضع سجده نگاه کردن.

- با خضوع و خشوع ایستادن - همچون بنده ذلیل در پیشگاه مولای جلیل.

 رکوع:

- تکبیر برای رکوع پیش از به رکوع رفتن - با بلند کردن دستها بدانگونه که در تکبیره الاحرام گذشت.

- قرار دادن کف دستها روی زانو ها _ در حالی که تمامی انگشتان باز است.( زن- دستها را روی رانها وبالا تر از زانوها قرار می دهد).

- دست راست را پیش از دست چپ بر روی زانو قرار دادن.

- به عقب راندن زانوها.( زن چنین نمی کند).

- به زمبن بین پاها نگاه کردن.

- تکبیر پس از سر برداشتن از رکوع با بلند کردن دستها بدان گونه که در تکبیره الاحرام گذشت.

 سجده:

- هنگام به سجده رفتن -اول دستها وبعد زانوها را بر زمین گذاشتن.( زن به عکس عمل می کند- یعنی اول زانوها وبعد دستها را بر زمین می گذارد).

- قراردادن بینی برروی آنچه سجده بر آن جایزاست.

- تمامی انگشتان-حتی شست-رابه هم چسبانیدن ودستها را محاذی گوشها رو به قبله قرار دادن.

- نگاه کردن به نوک بینی.

- تکبیر بعد از سجده اول پس ازسربرداشتن وآرام گرفتن بدن با بلند کردن دستها بدان گونه که در تکبیره الاحرام گذشت-گفتن استغفرالله ربی واتوب الیه-وسپس تکبیربرای سجده دوم.

- شکم رااززمین بالاتر نگاه داشتن -بلند کردن آرنجها از زمبن -جدا کردن بازوها از پهلوی بدن- ودور کردن دستها از بدن همچون بال پرندگان .( زن به عکس عمل می کند- یعنی شکم را به زمین نزدیک می سارد- دستهارا تا آرنج روی زمین قرار میدهد- واعضای بدن را به یکدیگر می چسباند).

- هنگام بر خاستن- اول زانوها وبعد آن دست ها را از زمین بر داشتن.( زن به عکس عمل می کند- یعنی اول روی پنجه پا تکیه میکند- و سپس به آرامی بر می خیزد).

- هنگام بر خاستن -کف دستها را روی زمین گذاشتن وبا تکیه بر دستها بلند شدن.

 بین دو سجده- پس از سجده دوم-و هنگام تشهد:

- تورک- یعنی اینکه روی ران چپ بنشینند - وروی ای راست را بر کف ای چپ قرار دهند.( زن در تمامی این حالات دوزانو می نشیند در حالی که رانها را به هم چسبانیده است).

- دستها را روی رانها گذاردن در حالی که تمام انگشتان به هم چسبانیده شده اند.

- به دامان خود نگاه کردن.

  قنوت:

- تکبیر قبل از قنوت با بالا آوردن وسپس انداختن دستها به ترتیبی که در تکبیره الاحرام ذکر شد.

- بالا آوردن دستها مقابل صورت- در حالی که کف دستها رو به آسمان و پشت دستها رو به زمین است وتمام انگشتان به جز شست به یکدیگر چسبانیده شده اند- ونگاه شخص به کف دست خود است.


 مستحبات نماز 

  مستحب است در حال قيام نگاه كردن به محل سجده؛ و نيز بعيد نيست استحباب نگاه كردن بين دو قدم در حال ركوع و به طرف بينى در حال سجود و به دامن خود در حال نشسته و به كف دو دست در حال قنوت؛ و مستحب است در حال قيام گذاشتن دستها روى رانها مقابل زانو و در حال قنوت قرار دادن آنها مقابل صورت به طورى كه كف آنها رو به آسمان باشد، و در حال سجده گذاشتن دست ها مقابل گوش ها يا صورت يا شانه ها، و در حال نشسته روى ران ها و در حال ركوع روى زانو براى مردها .


تعقيبات نماز 

   مستحب است انسان بعد از نماز مشغول تعقيب، يعنى خواندن ذكر و دعا و قرآن شود. و بهتر است پيش از آن كه از جاى خود حركت كند و وضو و غسل و تيمم او باطل شود، روبه قبله تعقيب رابخواند، و لازم نيست تعقيب به عربى باشد ولى بهتر است چيزهايى را كه در كتابهاى دعا دستور داده اند بخواند و از تعقيبهايى كه خيلى سفارش شده است، تسبيح حضرت زهرا عليهاالسلام است كه بايد به اين ترتيب گفته شود : 34 مرتبه « اللّه اَكبر » ، سپس 33 مرتبه « اَلحَمدُ للّه » و بعد از آن 33 مرتبه « سُبحان اللّه » ، و بنا بر اظهر مى شود « سبحان اللّه » را پيش از « اَلحَمد للّه » گفت ، ولى بهتر است بعد از « الحمد للّه » گفته شود .

    مستحب است بعد از نماز سجده شكر نمايد و همين قدر كه پيشانى را به قصد شكر بر زمين بگذارد كافى است، ولى بهتر است صد مرتبه يا سه مرتبه يا يك مرتبه، « شُكرا للّه » يا « شكرا » يا « عَفْوا » بگويد و نيز مستحب است هروقت نعمتى به انسان مى رسد يا بلايى از او دور مى شود سجده شكر بجا آورد .
قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:علم الاسلام الصلاة فمن فرع لها قبلة و حافظ عليها بحدها و وقتها و سنتها فهو مؤ من ؛ 
نماز، پرچم اسلام است ، مؤ من واقعى كسى است كه دل به آن دهد و مراقب حدود و آداب وقت آن باشد. 
(كنزالعمال ، ج 7، حديث 1887) 
تربت امام حسين (ع ) 

قال الصادق - عليه السلام -:السجود على تربة الحسين - عليه السلام - يخرق الحجب السبع ؛ 
سجده بر تربت امام حسين (ع ) هفت پرده و مانع را مى شكافد. 
(بحارالانوار، ج 101، ص 135) 
مسواك با هر نماز 

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:لو لا ان اشق على امتى ، لامرتهم بالسواك مع كل صلوة ؛ 
اگر بر امت من سخت و دشوار نبود، هرآينه به آن ها دستور مى دادم كه با هر نماز مسواك بزنند. 
(ميزان الحكمة ، ج 4، ص 597) 
لباس نمازگزار 

كان الحسن بن على - عليه السلام - اذا قام الى الصلوة لبس اجود ثيابه ، فقيل له يابن رسول الله تلبس اجود ثيابك ، فقال : ان الله جميل يحب الجمال فاتحل لربى و هو يقول : ((خذوا زينتكم عند كل مسجد)) ؛ 
حضرت مجتبى (ع ) بهترين جامه هاى خود را در موقع نماز بر تن مى كرد.كسانى كه از آن حضرت سبب اين كار را پرسش كردند، در جواب فرمود: خداوند جميل است و جمال و زيبايى را دوست دارد، به اين جهت خود را در پيشگاه الهى زينت مى كنم ، خداوند امر فرموده كه : ((با زينتهاى خود در مساجد حاضر شويد)). 
(وسائل الشيعه ، ج 3، ص 331) 
نماز و عطر 

قال الصادق - عليه السلام -:ركعتان يصليها المتعطر، افضل من سبعين ركعة يصليها غير متعطر ؛ 
دو ركعت نماز با عطر، بهتر است از هفتاد ركعت نماز كسى كه عطر نزده است . 
(مكارم الاخلاق ، ص 42) 
نماز و مسواك 

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:ركعتين بسواك ، احب الى الله - عز و جل - من سبعين ركعة بغير سواك ؛ 
دو ركعت نماز با دندانهاى مسواك زده ، نزد خداوند از هفتاد ركعت نماز بدون مسواك بهتر است . 
(سفينة البحار، ج 1، ص 675) 
انتظار بعد نماز 

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:انتظار الصلوة بعد الصلوة كنز من كنوز الجنة ؛ 
انتظار كشيدن از نماز تا نماز ديگر، گنجى است از گنجهاى بهشت . 
(جامع احاديث الشيعه ، ج 4، ص 78) 
قنوت ط,لانى 

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:اطولكم قنوتا فى دار الدنيا اطولكم راحة يوم القيامة فى الموقف ؛ 
هر كسى از شما قنوتش در اين دنيا طولانى تر باشد، در آخرت در موقف محشر راحتى او بيشتر خواهد بود. 
(ثواب الاعمال ، ص 59) 
صلوات در ركوع و سجود 

قال الباقر - عليه السلام -:من قال فى ركوعه و سجوده و قيامه : ((اللهم صل على محمد و آل محمد)) كتب الله له ذلك بمثل الركوع و السجود و القيام ؛ 
هركسى در ركوع و سجود و قيام خود بگويد: ((اللهم صل على محمد و آل محمد)) خدا ثواب آن را مانند ثواب ركوع و سجود و قيام براى او مى نويسد. 
(ثواب الاعمال ، ص 61) 
نماز همراه با اذان واقامه 

قال على - عليه السلام -:من صلى باذان و اقامة صلى خلفه صف من الملئكة ، لايرى طرفاه و من صلى باقامة صلى خلفه ملك ؛ 
هركس نمازش را با اذان و اقامه بخواند، صفى از فرشتگان پشت سر او به نماز مى ايستند كه دو طرف آن صف ديده نمى شود و هر كس كه نماز خود را با اقامه تنها بخواند، يك فرشته پشت سر او نماز مى گزارد. 
نماز در مسجد 

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -: الجلوس فى المسجد لانتظار الصلوة عبادة ؛ 
نشستن در مسجد به انتظار نماز عبادت است .